Doorgaan naar hoofdcontent

Heaven is a Place on Earth


Wat doe je als een knieblessure roet in jouw vakantieplannen gooit ? 
Juist, nieuwe plannen maken !
De roadtrip door Scandinavië werd vervangen door een staycation van twee weken, een midweek in de Provence en een weekje op onze favoriete vakantieplek in Italië. 
De eerste week vakantie zit er bijna op: Parc Astérix met nonkel Frank (aanrader !), met Opa Jan op Heidi (de rollercoaster ;-)) in Plopsaland De Panne, samen met Oma Lily, nonkel Frank, Arianne, Isaura, tante Leen en nonkel Bram ... Woensdag deed iedereen zowat z'n eigen ding, donderdag werd er gefietst met Les Flammes Rouges, de nieuwbakken lokale damesfietsclub (we zoeken nog leden !) ... en vandaag gingen we met de meisjes dicht bij huis wat chillen met de grote C !
Tijd om foto's te nemen van mijn Carriejurk voor Ella. 
Het adresje: Bar Rage, één van de drie zomer Pop-up bars van Aalter en omstreken. 
Een klein stukje heaven on earth ...



Herkenbare 'moves' voor ouders van tieners *proest*
 

 De Mocktail Bar Rage viel in de smaak bij de jongedames ...

De Carriejurk is een wijde shirtjurk, waarvoor je wel wat stof nodig hebt. Gelukkig heb ik thuis wel wat stof liggen *proest*. De streepjesstof kocht ik ooit eens in De Stoffenkamer, 3 meter nog wel, want ik ging er een zomerjurk voor mezelf uitmaken en de strepen schuin knippen ... Tot zover het plan, waar de uitvoering ervan op zich liet wachten en uiteindelijk afgevoerd. 
Er werd wat gedraaid met de streepjes, maar toch vond ik dat er 'iets' miste... Geïnspireerd door de bloezen van Essentiel en de borduurtekening van de Hampton-hemdjurk van Atelier Veritas ging ik aan de slag en dit is het resultaat:
Aangezien de stof vrij licht is, zowel van kleur als kwaliteit, kon ik de tekening (gevonden op google) makkelijk overbrengen op de stof met potlood. Borduren deed ik met DMC-garen en gewoon Gütermann-naaigaren (maar dan drie draden). De basistechnieken van het borduren (ik ben nog van de laatste generatie die handwerkles kreeg op de lagere school) friste ik op via Atelier Veritas. 
De tekeningen voor de kraag nam ik over van de BLOS-stof van Bambiblauw. Het open oogje kreeg nog wat extra paillettes, die ik in een zakje vond aan een t-shirt voor mezelf uit de solden.

Een jurk waarin best wel wat werk kroop, maar de moeite waard was, toen ik de meisjes hun gezicht zag wanneer ze de jurk zagen hangen bij hun terugkeer van KSA-kamp !
Een volgend borduurproject ligt al klaar ...

Heaven is a Place on Earth - Belinda Carlisle -1987

Reacties

  1. Kei hippe jurk! Jij kan echt alles: naaien, breien en zelfs borduren! Ik zou het ook wel willen leren en eens proberen op een breiwerk.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Echt mooi die geborduurde details! Ben stiekem jaloers op al je talenten!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Echt geweldig mooi! (De borduurringen liggen hier al een tijdje klaar om daar ook eens aan te beginnen...)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Vrouw, knettergek vind ik u, met dat borduren en zo #schaterlach.
    Allé, ik corrigeer mezelf en vertel je dat ik eigenlijk erg jaloers ben!
    Al die talenten van je komen geweldig schoon samen, dat is zeker ♥

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...