Doorgaan naar hoofdcontent

Il est mignon, mon champion !


Allez allez Maurice
Tedekke toch, en ik won zo graag
Allez allez Maurice
Want mijn Mariette, ze verjaart vandaag
Allez allez Maurice
Il est mignon, mon champignon
Allez allez Maurice
Maar ik ben toch in beeld geweest, èh ja


Uit: 'Allez, Allez Maurice' - Frank Dingenen, 1988 (de volledige versie vindt u hier, indien u geen tiener was eind de jaren '80)

Hij heeft er meer dan drie jaar moeten op wachten, maar deze week is het helemaal afgeraakt: het wielertruitje voor Dieter !

Pas op: het wielertruitje moest niet zomaar een wielertruitje worden, het moest kunnen tippen aan deze truitjes.

De truitjes zijn superpopulair onder hipsters, die met hun pokkedure wielerkledij en fixed gear, met stoppelbaard, na de inspanning fancy koffie gaan drinken in een koffiebar ...
Want waar mijn schat 50 EUR te duur vindt voor een tailored hemd, zou hij, en menig ander wielertoerist, zonder enige moeite het drievoud neertellen voor een truitje om te gaan fietsen, pardon koersen.

Ik won in het begin van mijn naaicarrière op Facebook een wedstrijd van 'La Famille Victor' (jawel de voorganger van La Maison Victor voor Sanoma in de picture kwam) en mocht één van hun patroontjes uitkiezen. Niet moeilijk, want ik had mijn oog al laten vallen op het Flandria en Superia-truitje-vestje. 

Maar toen begon de zoektocht naar geschikte stof: de Rapha-truitjes zijn gemaakt uit sportwool, een mengeling van lycra (gelukkig niet glanzend) en fijne merinowol, hetgeen ze lekker warm, ademend en zacht maakt ... maar je vindt dit dus nergens in stof (als er iemand een adres weet, alle tips zijn welkom) !

Bovendien moest de stof ook de retro-look van het Rapha-truitje belichamen: sobere belijning, retrokleuren en dat nog eens met een perfecte afwerking (je zou haast denken dat dit een gesponsorde post is, helaas pindakaas) ...

Ik had dus meer dan wat last van faalangst ... en bovendien de laatste keer dat ik een trui voor Dieter had gemaakt, heeft hij hem maar één keer gedragen (oké, toegegeven hij was een beetje te groot en gebreid, er bestaan gelukkig geen foto's van, maar bepaalde van onze vrienden herinneren zich het beeld wel nog, jammergenoeg) ...

De stof vond ik uiteindelijk hier: het werd een bordeauxkleurige punta di roma, gecombineerd met een grijskleurige. De stof voelt erg stevig aan en er zit duidelijk lycra in. Het is verre van sportwool, maar is volgens Dieter erg aangenaam om dragen.

Enkele actiefoto's, genomen op de plaats waar je ons dorp binnen of buiten rijdt, in de herfst een prachtige lokatie :



De verschillende stuken werden keurig doorstikt, de zomen omzoomd met een tweelingnaald. 

Het patroon van het truitje heeft eigenlijk korte mouwen, maar gelet op de kleuren en het seizoen leken lange mouwen mij meer aangewezen. Ik nam de mouwen van het Superia-truitje, maar nam deze fors (zo'n 4cm) in, zodat ze meer aan de armen zouden spannen.

Ook hier heb ik, om een mooi passend resultaat te krijgen, de panden aan elkaar gedriegd, Dieter laten passen en aangepast. Om de maat te weten heb ik hem uiteraard uitgebreid opgemeten, maar eigenlijk kan je ook gewoon een goed passend truitje nemen en op de patroondelen leggen. De Small paste in elk geval perfect !

Het truitje heeft uiteraard ook achterzakjes, om gellekes, bananen, portefeuilles en .....


... een koffietasje te verbergen !





Met de stoppelbaard, het petje van Café Marcel, lijkt hij wel een echte !

Zijn collega's zien nu waarom hij zich al een halve week niet meer geschoren had. Een mens doet blijkbaar veel voor de liefde van zijn leven !

In elk geval smaakt dit naar meer en ligt er al stof klaar om een poging te doen om dit truitje te maken, opnieuw in punta di roma en zou ik -als ik het truitje opnieuw met een rits zou maken - een klein beschermingslapje voor de hals voorzien, zodat de rits niet schuurt tijdens de inspanning. 


Om het af te maken werd er '#flandrien' op geflockt. 


Il est mignon, mon champion !


Reacties

  1. Keimooi! Zowel het truitje als zijn inhoud ;) ik maakte de Lorajurk uit punta di roma, echt heerlijke stof om mee te werken en om te dragen, he!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het retro plaatje klopt helemaal! Knap gemaakt!!!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Laat je iets achter ? Ik lees het met veel plezier want ik ben super benieuwd wat jullie ervan vinden !
Wil je mij een vraag stellen, mail dan gerust naar depoorter.katrien@gmail.com !

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...