Sterrenstof by Katrien

Na Kerst nog één nachtje slapen en dan vertrekken we terug richting Zwitserland, Zinal om de pistes onveilig te maken. Op de piste zelf is de tijd van enkel mutsen en hoofdbanden voorbij en dragen de meeste mensen een helm om hoofd en de inhoud ervan te beschermen. Maar om gezellig in een winterzonnetje een brownie te eten en een 'vin blanc chaud' te drinken, heb je een stylish hoofddeksel nodig (uw helm ophouden is echt 'not done') om minstens uw oren warm te houden of te verdoezelen dat uw kapsel geruïneerd is door het dragen van de helm. Nu vind je wel mutsen en hoofdbanden in allerlei kleuren, maten en stijlen ... maar een zelfgemaakt exemplaar is er toch eentje om te koesteren. Vorig jaar breide ik deze hieronder voor mezelf en wonder, boven wonder bleef deze nergens liggen op een tafeltje, skilift, Intersochotel ... sneeuwengels maken in de sneeuw ! Een haarband met dubbele kabel, gebreid in de zachtste baby-lama wol (Mirasol Mitsi ecru) die je je maar

Hier , hier en hier zag ik de Cocoondress al passeren ... Ik maakte de jurk tweemaal, in dezelfde maat, voor twee heel verschillende meisjes ... Ja, ze passen momenteel in dezelfde kledingmaat, ondanks de 23 maand leeftijdsverschil.  De keren dat men mij gevraagd heeft of het een tweeling is, kan ik niet meer op mijn vingers tellen.  Ze zijn dus gewoon apart gekomen, met 23 maand ertussen ... Het zijn zussen 'pur sang', met het nodige gekibbel erbij. De Cocoondress heeft een leuk design, waarbij ze achteraan langer is dan vooraan. Ze wordt ook het best gemaakt in een dikkere stretchstof (sweater is echt ideaal) omdat je hierdoor meer de cocoon vorm van het patroon ziet. De zwarte jurk van Roos is gemaakt uit superzachte zomersweater van de Stoffenkamer. Alle naden kon ik gewoon onafgewerkt laten. Ook de randen van de ruffles werden niet afgewerkt, alle andere randen werden afgewerkt met een tweelingnaald. De Pieddepoule stof kocht ik bij

Ik heb drie dochters ... ik heb daar niet om gebeden, gevraagd, gesmeekt vroeger, ik heb ze 'gekregen', gewild, en al. Bij mij thuis was het netjes verdeeld: één meisje, twee jongens en dan nog één meisje, het ideale gezin 'proest'. Ruzie maken met z'n allen konden we het best, leek het wellicht voor mijn ouders op een bepaald moment. Dieter heeft nog een broer, geen zus. Mijn schoonmoeder zegt altijd dat ze nog een derde kind, een meisje, had gewild, maar dat het er niet meer van gekomen is ... Mijn tante heeft ook twee jongens en deed niet liever dan het haar van mijn zus en ikzelf in staartjes leggen, want dat was waarvan ze droomde om met een eigen meisje te doen ... Het leven schonk haar intussen één kleindochter, na zes kleinzonen en onlangs kwam er nog een kleinzoon bij. Mijn papa heeft in zijn bureau een grote (speelgoed) vrachtwagen staan (in solden gekocht in de Colruyt -was het het duikboot in solden geweest, hij had hem ook gekocht, figu

Neen, niet de versie van Astrid en den John .... Maar met het terreurniveau op 3 of 4 en de thermometer dicht bij het vriespunt, is er wat nood aan zachtheid en warmte in deze wereld. En die vond ik in mijn laatste breiwerkjes :  1. Het Skopje kruippakje uit 'Jules en Julie voor groot en klein' Een muisgrijs pakje voor het jongste muisje van de familie ! Ik breide 3 maand met 'Suavel' van Schachenmayr, een superlichte en superzachte kunstmatige vezel, met 'Ultra Fresh'-finish (iets met anti-bacterieel en gemakkelijk te onderhouden), die je ook kan gebruiken voor kantbreiwerken (zo van die sjaals met gaten, red). Wasbaar op 40°C lijkt mij een troef te zijn voor babygerief ! Alles gebreid met naalden 3 en de knoopjes vond ik aan een oud hemd van Dieter. Aanvulling: op mijn instagram-account kan je het muisje bewonderen (help, ik slaag er nog altijd niet in om de widget van Instagram te installeren ...) 2. De Venetië -cardigan uit 'J

De eerste keer een echo, de eerste keer een naam kiezen, de eerste keer bevallen, de eerste keer naar de crèche, de eerste tandjes en stapjes, de eerste schooldag, de eerste keer naar het middelbaar .... Alles beleven we met haar voor de eerste keer ....  We wisten vrij snel dat het een meisje ging worden en ook de naam was vrij snel gevonden: Ella, naar Ella Fitzgerald. France Gall zong dit prachtige lied over haar en dit werd meteen ook haar lijflied ... Één maand na haar geboorte maakte Dieter een collage met foto's van die eerste maand op de muziek van France Gall en 12 jaar na datum doet het me nog steeds een flinke krop in de keel krijgen .... Het kleine ronde bolletje (48cm en 3,5 kilo) is uitgegroeid (nu, ja, groot is ze nog steeds niet) tot een echte tiener van 12 .... In de herfstvakantie ging ze met Roos naar het plaatselijke voetbalveld om 'fotoshoot' te houden en ze kwamen naar huis met maar liefst 150 foto's. Een kleine selectie uit deze va