Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit mei, 2018 tonen

The Boys of Summer

Dieter (en zijn trui) hebben jullie wellicht al herkend, maar die twee (kwa)jongens moet ik jullie nog voorstellen.  Gus was de birthdayboy, die 12 jaar geleden geboren werd als eerste zoon van de broer van Dieter. En die kleine deugniet, die schattig kan kijken op commando, is Vik en de kleine broer van Gus. Met de verjaardag van Gus in het achterhoofd was ik dus naar de Stoffenkamer geweest, want ik wou een trui maken voor Gus, een twinning project met zijn peter. Toen ik de beide truien geknipt had uit 1m80 stof, had ik nog iets meer dan 50cm over de hele stofbreedte van 1m60 over. Genoeg voor nog een trui, maar dan in maat 110. Met een dergelijke stofbreedte kan je immers (ook voor een trui in maat S) alle patroondelen naast elkaar leggen. Na het maken van de trui voor Vik, maakte ik met het laatste restje nog een shortje, maar dit bleek bij een pasbeurt eerder een korte legging te zijn *proest*  Zo ziet 1m80 french terry en 60cm boordstof er uit in afgewe

Cheri Cheri Lady

Ella, Roos en Jozefien hebben iets wat ik niet heb: nichtjes ! Nu zijn ze wel allemaal een stuk jonger en Lenka ligt het dichtst bij Jozefien qua leefwereld en de twee zijn dan ook, als ze samen zijn, twee handen op één buik.  Een tweeling zijn, dat zouden ze allebei wel willen ...  Vorig jaar naaide ik een jurk voor Lenka haar communie (deze haalde de blog niet, wel IG - Antoinnette jurk van Spiegelstiksels) en in dezelfde stof naaide ik voor Jozefien de Judith Jurk (gratis patroon van Compagie M - deze haalde ook enkel IG).  Alletwee zijn ze (bijna) uit de jurk gegroeid, tijd voor een nieuw twinning project dus ! Ik maakte een t-shirt uit superzachte kersjesinterlock van Babababywear, gekocht bij Mondepot, enkele jaren geleden.  Ik zette een Billie van Zonen09 in elkaar voor de meisjes, allebei standaardversie maat 140, lengte met boord, maar dan zonder er een boord aan te zetten. De halsboord en mouwboordjes werkte ik af met boordstof: rood voor Jozefien

One Kiss

We hebben dit jaar 'maar' één feest in de familie: het lente-/verjaardagsfeest van Gus, de oudste zoon van de broer van Dieter.  Een feest daar horen nieuwe kleren bij en als het meisje in kwestie zo veranderd is dat al -maar nu werkelijk al (voelen jullie de ironie ? )- haar kleren ofwel te klein , ofwel niet meer hip zijn ...  Een rode culotte, zoals Charlotte van Ketnet op een zaterdagochtend droeg, stond hoog op haar verlanglijst en een rode lap linnen lag al jaren in mijn stoffenkast (eigenlijk is dit een stoffenkamer en kan ik volgens mijn man De Stoffenkamer serieuze concurrentie aandoen *proest*) stof te vergaren ...  Ik tekende het Fez patroon van de laatste La Maison Victor over in maat 32 en verkorte de pijpen met 15 cm. Maar wat als bovenstuk ?  Ik dacht eerst aan een wit t-shirt met quote, maar toen ik een lapje zwart/wit gestreepte jersey tegenkwam in mijn stoffenvoorraad, haalde ik mijn Billiepatroon van Zonen09 terug uit de kast.  Over

The Boys Are Back in Town

Het is een eeuwigheid geleden dat er hier nog iets genaaid werd voor 'the Boy' aka Dieter, maar .... he's back in the game ! Er ging wat ergernis aan vooraf, want schoorvoetend gaf hij toe dat hij niet altijd enthousiast is over mijn stoffenkeuzes: hij heeft het graag 'minimalistisch en monochroom' en ik zie het leven nu eenmaal graag in 'technicolor' *proest* Een eerste poging om wat kleur in een grijze trui (zie verder) te brengen, werd genadeloos afgeschoten en met lemen voeten trok ik naar de Stoffenkamer om mijn huiswerk opnieuw te maken.  De schoonmama van Helena stuurde me de winkel uit met 1m 80 blauw gespikkelde french terry en 60 cm blauwe boordstof. De combinatie werd goedgekeurd en later op de avond had de man een nieuwe trui.  Het patroon is de Mitch Sweater uit La Maison Victor ( editie september-oktober 2016), want na wat nameten, bleek hij ongeveer in maat 176 te passen. Ik verlengde de mouwen wel een viertal cm en nam aan de

Baby One More Time

De babyspam die ik van mijn zus krijg is altijd welgekomen, zeker als de baby in kwestie één van mijn creaties draagt en ik de foto mag verwerken in een blogpost . Ik breide een truitje en broekje in Annell Miami (Wolhuis Wolder). Aangezien Annell Miami superzacht katoen is, beschikbaar in alle snoepjeskleuren, was de keuze moeilijk: ik koos uiteindelijk om perzik met grijs te combineren, in de optiek van 'ne keer iets anders'. Ik ontruimde mijn witte salontafel voor wat flatlay's met Pilea en attributen ... Het beertje dat je ziet kreeg ik op mijn eerste werkdag van Dieter, bijna 20 jaar geleden (het jaar waarin 'Baby One More Time van Britney Spears gereleased werd !), verhuisde mee wanneer ik naar een ander kantoor ging en staat nu op mijn bureau thuis.  'Sentimental old cow', i know *proest*. Maar .... Flatlay's, allemaal goed en wel, de ster van het hele verhaal is en blijft Odille ... Hit me, baby, One more time !

Daar Gaat Ze

Veel commentaar hierbij heb ik niet ... Een patroonloos rokje, bijna volgens de beschrijving van Julie Jaeken in het boekje 'Boven de Wolken 8' ... Bijna, want maat 12 jaar kon ik volgen voor de lengte van de rok, maar niet voor de tailleband, die hopeloos te smal was. Dan maar een tailleband op maat snijden, rimpelen, een bllinde rits in de zijkant, omzomen  en hupsakee ... Streepjes in haar lievelingskleur, een wit t-shirt met quote en daar gaat ze ! Stof: Auplusbas (De Strek-Ledeberg) Patroon: rokje uit Boven de Wolken 8, maar dan aangepast :-) T-shirt: Zara Daar Gaat Ze - Clouseau (1989)

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...