Doorgaan naar hoofdcontent

Mamma Mia

Vaderdag is voorbij, de (al dan niet zelfgemaakte) kadootjes werden uitgedeeld ...

Maar het  mooiste kado, vonden, zowel mijn papa als mijn man, de zelfgemaakte petits beurres taart met KlopKlop, oftewel 'Slagschuim', na de rebranding door Dr Oetker (shame on you).

Het is het absolute lievelingsdessert van mijn man en daarbij nog eens poepsimpel om te maken. 
Toen ik nog maar net een koppel vormde met mijn man, kreeg ik het meer dan één keer voorgeschoteld bij de schoonouders. 
Mijn man is de kleinzoon van een bakker en zijn mama kreeg de kneepjes van het vak dus mee met de paplepel, maar voor deze taart hoef je echt geen bakkerskills te hebben.   

Wat heb je nodig voor een taart  (9 à 10 porties) ?

- 1 zakje slagschuim (of dus Klopklop)
- 200 gr  pure chocolade
- een eetlepel bakboter
- een beetje warme melk (+/- 200 ml)
- eventueel één espresso
- een doos petits beurres
- smarties, sprinkles, ... of ander kleurrijk versiersel
- een ovenschotel of schaal

Hoe maak je het ? 

De chocolade en de boter au-bain-marie smelten, slagschuim opkloppen met 5 à 6 eetlepels melk, rmengen met elkaar en de chocoladeganache is klaar !
De melk gatlauw opwarmen en er eventueel een espresso bij gieten, naar smaak.
De koekjes in de lauwe melk dippen en een eerste laagje leggen in een schotel, daarop een laagje chocoladeganache, daarna opnieuw een laagje gedipte koekjes, een laagje ganache ... enz ... 
Je eindigt met een laag ganache. 
Enige ervaring met truweel is meegenomen als je een perfect vierkant of rechthoek wil hebben :-)

Op de laatste laag ganache kan je je dan naar hartelust uitleven met het versiersel. 
Bij oma verscheen er dan altijd de eerste letter van de naam of de leeftijd van de jarige in Smarties of gekleurde sprinkels.

Een uurtje of twee laten opstijven in de koelkast en opdienen op een bordje met een gouden randje uit de Kringloopwinkel :-)

De stukjes zijn iets kleiner dan het koekje, maar, geloof me vrij, uw maag zal u dankbaar zijn dat het stuk niet groter was !

Liefst dus te eten na een lichte maaltijd*proest*


Bij seventies dessert, hoort uiteraard een seventies-song ! En wat is er meer seventies dan ABBA ...

Smakelijk ! Wat vonden jullie ervan ? En voor welke gelegenheid zouden jullie dit maken ? 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Hello

Wel hello again ...  Het is lang geleden dat hier nog iets is verschenen. Een hele lente, zomer en herfst gingen voorbij zonder bloggen. De zin was er niet, noch om foto's te nemen van werkstukken, noch om teksten te schrijven over het maakproces.  Langzaam merk ik dat blogs uitdoven en overgenomen worden door Instagramposts. Een beetje jammer voor de lezer die geïnteresseerd is in het wel en wee van een naaister, breister, bakster ...  Maar een blog onderhouden, daar kruipt tijd in, maar ook veel 'goesting', om het met de woorden van Gwendolyn Rutten te zeggen. En dat laatste ontbrak dus vaak... De wintermaanden zijn traditioneel breimaanden bij mij. Hygge, heet dat tegenwoordig ...  Naast twee truien voor Dieter, een nieuwe No Frills trui voor Roos, een Stockholmslipover (een debardeur) en een bijpassende haarband, breide ik sinds september 2020 ook een zalige trui voor mezelf: de Woodwardia pullover uit Pom Pom Quarterly nr 28 (The Botanical Issue).  Ik leerde Pom Pom Qu

Brown Eyed Girl

Zelfde locatie, ander meisje en ander naaiproject ! Het rimpelrokje is een klassieker: 2 maal de stofbreedte en een mooie elastiek. 'Lekker veel zwier' wordt hier nog steeds geapprecieerd ! Het rimpelrokje werd gemaakt op een superleuke zaterdagnamiddag, toen de dames van de naailes op bezoek waren bij mij thuis ... een eenvoudig projectje was nodig want naar goede gewoonte werd er honderduit gekletst. Bij de lancering van de Playtime-collectie van See You at Six kon ik in De Stoffenkamer nog net één meter van mijn favoriet 'Copper Grid' bemachtigen. Toen al wist ik dat het stofje prachtig zou passen bij Jozefien, ons donkerste meisje ... Maar één meter is net te weinig om er een jurk uit te krijgen ... maar wel genoeg voor een rimpelrokje met zwier en een croptop.  Het topje is de Skytop uit La Maison Victor (editie juli-augustus 2015), in maat 128, maar met lengte maat 110. Dat paste namelijk nog perfect uit de resterende 30cm stof ... Stiekem jaloers,

Africa

Param pampam parampam paaaaaaaaaaam De nieuwste La Maison Victor vond ik op het eerste zicht niet zo spectaculair: een beetje 'been there, done that' ... Enkele dagen ervoor had ik enkele beelden gezien van Magdalena Collection , met als blikvangers een midi rok en lange broek in Afrikaanse print. In plaats van naar de winkel te spurten, wandelde ik naar mijn stoffenkamer, want enkele jaren geleden had mijn 'moeke' (zo noem ik mijn mama nog steeds) haar kasten opgeruimd en mij twee lappen Afrikaanse stof meegegeven, die ze zelf ongeveer 20 jaar (of is het al 25 of 30 jaar, time flies when having fun) geleden kocht tijdens hun (papa was ook mee) reis naar Kenia en Tanzania. De link met het Fez-patroon werd snel gelegd.  De stof is redelijk stug en doorzichtig (de kwaliteit lijkt nog het best op linnen) maar ik was niet meer te houden: één van de twee lappen zou een Fez-broek worden ! Ik nam -zoals steeds- maat 42 over, maar wel met een klein hartje ...

Les Tigresses

De meisjes zijn momenteel helemaal in de ban van FC De Kampioenen. 'Les Tigresses' was de naam van de serviceclub waar Carmen bij zat of ging gaan. We weten alvast wat we in de Herfstvakantie gaan doen in de lokale cinema Capitole. Cinema Capitole is een begrip hier in Aalter: een cinemazaaltje achter hotel Capitole, waarbij één en dezelfde persoon de tickets regelt, dan vlug naar zijn bar rent om iedereen van lekkers te voorzien en dan op de startknop van de film drukt. Digitale kwaliteit in een pluchen zetel aan een democratische prijs, wat moet een mens meer hebben .... Maar terug naar de FC De kampioenen: dit naaisel heeft wat mij betreft een hoog Carmen-gehalte: ultra-kort (aangezien bij mijn vorige rok de algemene reactie was dat die niet zo kort was), een zichtbare rits en een dierenprint, maar volgens Dieter kom ik er mee weg ... Ik nam mijn gewone confectiemaat (42) en paste er, mits een aanpassing van 0,5 cm wonderwel in. Verder veranderde ik niets aan het patr